همه با هم نگاه کنیم به دنیایی که از زمان کودکیمان می‌شناختیمش.
مگر همین شما نبودید که هر روز با ناراحتی طبیعی از معلم مدرسه می‌هراسیدید؟ مگر تمام حماقت دنیا را در کتابهای مدرسه هر روز نمی‌بردید؟ حالا با دیدن فرستاده امام اشکول ایکبیری، مرگ مغزی شده‌اید؟
امام اشکول شما را نخواهد کشت. شما را به اسیری نخواهد برد. زنانتان را به هرزگی نخواهد خواست. فرزندانتان را از شما دور نخواهد کرد. امام اشکول ایکبیری نامه های عاشقانه شما به عشقهای ممنوع بی‌ارزشتان را باز نخواهد کرد. او هرگز از فرهنگ بی‌ارزش و خاک‌گرفته شما فیلم سیصد و سریال یازده نخواهد ساخت. تمامی مزارعتان را به لجن کاتدی آغشته نخواهد کرد. امام اشکول حتی به شما نگاه هم نمی‌کند و بمب‌های هسته‌ای تان را قورت میدهد و موشکهای خرچنگ‌نشانتان را مثل پشه آنوفل روی دیفال حتی له هم نخواهد کرد.
وقتی امام اشکول ظهور کرد و دنیا را پر از ظلم و ستم کرد، فقط موقعی به یاد شما می‌افتد که می‌بیند شما همه این‌کارها را خود با خودتان کرده‌اید.
خودکشی درد ندارد اما تاثیر به سزایی در زندگی لجن‌آلودتان دارد.